Taksówkarz

  OSTATNI DZIEŃ W PRACY   Nadszedł dzień, którego po części wyczekiwałem, ale z drugiej strony też odrobinę się obawiałem. Kiedy przebudziłem się rano od razu do głowy napłynęło mi mnóstwo myśli… Wiedziałem, że będzie to dla mnie dzień bardzo melancholijny. Pomimo tego, że moja praca dawała mi satysfakcję, to nie zawsze miałam ochotę do niej chodzić i czasami marzyłem o tym, żebym być już na emeryturze i odpoczywać. Dzisiaj jednak, w mojej głowie pojawiło się mnóstwo myśli, co dalej z moim życiem? Praca pomagała mi nie myśleć o problemach, sprawiała, że swoje życie musiałem prowadzić w bardzo uporządkowany sposób. Czy teraz będę potrafił odnaleźć się w nowej rzeczywistości?  Kiedy odwiozłem ostatniego klienta w wyznaczone miejsce, zatrzymałem się na parkingu a moje ciało wypełniało tyle emocji, z którymi nie wiedziałem, jak sobie poradzić. Przez moją głowę przepłynęły niemal wszystkie wspomnienia związane z moją pracą, począwszy od pierwszego klienta i kończąc na tym któr...

        El comienzo de mi día anterior parecía como cualquier otro. Me levanté, me preparé para el trabajo, y salí, todo lo habitual. Durante mi horario hice algunos viajes y fui a la sede de la empresa para la que trabajo. Se acerca a grandes pasos mi jubilación y tengo unas formalidades por hacer. Cuando entré a la oficina, ¡me esperaba una gran sorpresa! Me di cuanta que todos mis compañeros de trabajo estaban allí, esperándome. Dado que estoy a punto de retirarme y terminar mi aventura como taxista, decidieron prepararme una despedida. La verdad es que voy a recordar mi trabajo con una gran sonrisa en la cara. Puede parecer extraño, pero de verdad, mi trabajo me llenó mucho. Obvio que no siempre los clientes fueron amables. A veces ocurrieron viajes con personas borrachas o, lo más común, me culpaban por no llegar a tiempo a su lugar. ¿Pero qué podía hacer? Los atascos no eran mi culpa, y además, siempre respetaba las normas de circulación.  No quería poner ...

    Powiem Wam szczerze, że jeszcze parę lat temu nie pomyślałbym, że przyjdzie mi zmierzyć się z komputerem i internetem a tu proszę — obsługa komputera idzie mi już całkiem dobrze a i z wyszukiwaniem informacji w internecie też sobie radzę. Jako że ta nowa technologia nie przysparza mi tylu problemów, postanowiłem iść z biegem czasu i jeszcze wyżej postawić sobie poprzeczkę. Przez nieuwagę upadł mi ostatnio telefon, który nie nadaje się już niestety do użytku. Była to stara nokia, bardzo prosta w obsłudze nawet dla mnie. Wszyscy teraz kupują sobie te dotykowe telefony, nawet mój sąsiad starszy już mężczyzna, chwalił mi się ostatnio swoim nowym zakupem. Troszkę mu pozazdrościłem i doszedłem do wniosku, że jeśli on nauczył się obsługiwać taki telefon to mi też się uda! Wybrałem się więc do salonu telefonicznego i z pomocą bardzo miłego pana z obsługi, kupiłem swój pierwszy dotykowy telefon. Pewnie Wam młodym wydawać się to może śmieszne, tacy jesteście oblatani w tej elek...

       Hoy quería compartir con vosotros mis pensamientos que a veces me vienen a la cabeza. De vez en cuando pienso… ¿Qué podría hacer si ahora tuviera menos años…? Pero ¿sabéis qué? Nunca es demasiado tarde para comenzar a hacer nuevas cosas, aprender algo nuevo. Con mi esposa solemos pasar las tardes de la misma manera. Ver la tele. Hacer crucigramas. A veces salir a pasear un poco. Desde hace un tiempo, empecé a preguntarme: ¿por qué no inscribirnos a algún curso para mayores? Hice una pequeña búsqueda en Internet y le propuse a mi esposa que cogiésemos uno de los cursos del inglés. Estoy en punto de retirarme y me encantaría visitar algunos países cuando tenga tiempo libre, y se sabe, o aprendo inglés, o nada. Mi ambición, a lo largo del año, es aprender lo básico. Me complace mucho que mi esposa quiera estudiar conmigo, ¿Cuánto podemos ver estas series en la tele que no traen nada nuevo en nuestra vida y solo toman nuestro tiempo…?     Os puedo ...

  Witajcie Moi Kochani Czytelnicy!   Pisałem Wam ostatnio o jednej z moich pasji jaką są góry. Założyłem tego bloga, aby w jakiś sposób podsumować moje lata spędzone za kierownicą, ale nie mogę Was przecież zanudzać ciągłą gadką tylko o chwilach spędzonych w taksówce. Lubię moją pracę, ale zawsze starałem się też znaleźć czas, który mógłbym poświęcić na moje zainteresowania. Nie samą pracą człowiek przecież żyje! I dlatego też poruszyłem ostatnio temat gór i tego jak ważną rolę odegrały w moim życiu. Pasją do gór zaraził mnie mój ojciec, a mi udało się przekazać ją jednej z moich wnuczek. Raduje mnie to niezmiernie, ponieważ ruch to zdrowie a z aktywnym spędzaniem czasu u młodych widzę, że w tych czasach jest trochę ciężko. Ten komputer tyle czasu im zabiera! Ale cóż, takie czasy.  Wracając do moich ukochanych gór i historii jaką obiecałem, że dziś Wam opowiem. Jednej z moich wycieczek nie zapomnę nigdy! Miało to miejsce jakieś 15 lat temu, wyskoczyłem wtedy z przyjaciele...

           ¡Mis queridos lectores!   No quiero que penséis que mi vida solo gira en torno a mi trabajo, nada más lejos de la realidad. Tengo aficiones a los que dedico mi tiempo. Desde joven siempre me gustaba ayudar a mi mamá preparando la comida. Bueno.. mejor dicho molestar a mi mamá mientras preparaba la comida jaja. Pero qué podía hacer, todas esas especias, su aroma, color, sabor, me fascinaban. Y hasta ahora me sigue dando alegría cada vez que puedo cocinar algo, especialmente, para toda mi familia y ver sus caras contentas. Sin embargo este post no se trata de eso. Hoy quiero revelaros mi pasión a la que dediqué una gran parte de mi vida.. Gracias a mi mamá, soy un entusiasta de la cocina pero mi padre arraigó en mi vida una gran devoción hacia las montañas. Me llevaba allí desde los primeros años de vida y nunca tenía que escuchar mis quejas cuando me dolían las piernas y quiería volver a mi mamá jaja. Ya mi salud no me permite llega...