Taksówkarz

  Witajcie Moi Kochani Czytelnicy!   Pisałem Wam ostatnio o jednej z moich pasji jaką są góry. Założyłem tego bloga, aby w jakiś sposób podsumować moje lata spędzone za kierownicą, ale nie mogę Was przecież zanudzać ciągłą gadką tylko o chwilach spędzonych w taksówce. Lubię moją pracę, ale zawsze starałem się też znaleźć czas, który mógłbym poświęcić na moje zainteresowania. Nie samą pracą człowiek przecież żyje! I dlatego też poruszyłem ostatnio temat gór i tego jak ważną rolę odegrały w moim życiu. Pasją do gór zaraził mnie mój ojciec, a mi udało się przekazać ją jednej z moich wnuczek. Raduje mnie to niezmiernie, ponieważ ruch to zdrowie a z aktywnym spędzaniem czasu u młodych widzę, że w tych czasach jest trochę ciężko. Ten komputer tyle czasu im zabiera! Ale cóż, takie czasy.  Wracając do moich ukochanych gór i historii jaką obiecałem, że dziś Wam opowiem. Jednej z moich wycieczek nie zapomnę nigdy! Miało to miejsce jakieś 15 lat temu, wyskoczyłem wtedy z przyjaciele...

           ¡Mis queridos lectores!   No quiero que penséis que mi vida solo gira en torno a mi trabajo, nada más lejos de la realidad. Tengo aficiones a los que dedico mi tiempo. Desde joven siempre me gustaba ayudar a mi mamá preparando la comida. Bueno.. mejor dicho molestar a mi mamá mientras preparaba la comida jaja. Pero qué podía hacer, todas esas especias, su aroma, color, sabor, me fascinaban. Y hasta ahora me sigue dando alegría cada vez que puedo cocinar algo, especialmente, para toda mi familia y ver sus caras contentas. Sin embargo este post no se trata de eso. Hoy quiero revelaros mi pasión a la que dediqué una gran parte de mi vida.. Gracias a mi mamá, soy un entusiasta de la cocina pero mi padre arraigó en mi vida una gran devoción hacia las montañas. Me llevaba allí desde los primeros años de vida y nunca tenía que escuchar mis quejas cuando me dolían las piernas y quiería volver a mi mamá jaja. Ya mi salud no me permite llega...

    Witajcie!        Mam nadzieję, że święta minęły Wam w pogodnej i ciepłej atmosferze wśród najbliższych. Ja tak właśnie je spędziłem, jakież to szczęście dla starego dziadka kiedy może spędzić trochę czasu ze swoimi wnuczkami. Ze względu na odległość jaka nas dzieli, mogę nacieszyć się ich obecnością raz na parę miesięcy, a święta to czas, który zawsze spędzamy razem. I właśnie dlatego jest dla mnie tak wyjątkowy.        Jako taksówkarz muszę liczyć się z tym, że będę zmuszony pójść do pracy w weekendy jak i w święta. Kursów nocnych, pomimo lepszej płacy, nie przyjmuję już ze względu na moje problemy ze wzrokiem, który w nocy bardzo szybko mi się męczy. Lata już nie te a to i wzrok zaczyna szwankować a zdrowie najważniejsze, pamiętajcie! Zarówno niedzielę jak i poniedziałek wielkanocny miałem w tym roku wolny od pracy, więc mogłem poświecić jak najwięcej czasu swojej rodzinie. Gramy zazwyczaj wspólnie w gry karciane, warcaby lub sza...